O tym, w jak fatalnej kondycji jest nasz złoty, najlepiej świadczy zestawienie go z euro. Wspólna waluta ma szereg własnych problemów przede wszystkim związanych z trzecią falą epidemii koronawirusa. Do tego dochodzą kolejne kłopoty z funduszem odbudowy, który raz po raz się opóźnia. Euro w stosunku do dolara potaniało o przeszło 5 centów w ostatnim czasie, a i tak jest najdroższe względem złotego od 12 lat (!!!), czyli od momentu kryzysu subprime z 2008 roku. W międzyczasie poziom 4,60 zł był wielokrotnie testowany, jednak ani razu nie zdarzyło się, by świeca miesięczna zamknęła się powyżej tego pułapu. Teraz prawdopodobnie tak właśnie będzie. Słabość złotego jest już dostrzegana przez światowe media, zwłaszcza że gorzej od naszej zachowuje się tylko turecka waluta, która znajduje się w permanentnym kryzysie. Złotemu zapewne nie pomoże nawet spodziewana korekta na głównej parze walutowej świata. My dopiero wchodzimy w twardy lockdown, oraz znajdujemy się na szarym końcu listy państw w rankingach radzenia sobie z pandemią (ostatnio aktualizację opublikował choćby Bloomberg). Do tego krótkowzroczne działania rodzimej RPP mocno ciążą złotemu. I tak jak jestem w stanie sobie wyobrazić odwrócenie trendu na parze z dolarem, tak o podobny scenariusz z euro może być już ciężko.